برای کسانی که می خواهند در یک برنامه به عنوان مجری نقش آفرینی کنند، انتخاب متن مجری گری خیلی مهم است. بهترین متنی که انسان می تواند بر روی آن مسلط شود، متنی است که خودمان نوشته باشیم. اما بهترین راه نوشتن متن مجری گری چیست؟ این مقاله سرنخ های اصلی و روش کار را برای شما توضیح می دهد. پس با ما همراه باشید.

برای یک مجری صحنه و یا یک مجری تلویزیون

و یا به منظور شرکت در یک مسابقه یا تست مجری گری، اولین سوالی که ذهن شما را درگیر می کند این است که «می خواهم درباره چه چیزی صحبت کنم؟»پس اولین مسأله انتخاب موضوع سخن و صحبت است.

انتخاب موضوع

اولین گام در آماده کردن متن اجرا، انتخاب موضوع یا در اصل همان تعیین هدف محتوای کلام مجری هست. بعنوان مثال وقتی قرار است در یک مراسم جشن به مناسبت ولادت یکی از معصومین مجری گری کنید، قطعاً باید موضوع اصلی شما، اطلاعات مفید و کافی درباره آن بزرگوار باشد. و یا اگر قرار است در جمعی خانوادگی برنامه اجرا کنید، قطعاً فارغ از مناسبت مربوطه، موضوع خانواده نیز از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. به همین ترتیب می توانید سایر موضوعات را مد نظر داشته باشید. من موضوع را به ۲ گونه زیر تقسیم می کنم:

• موضوع اصلی
• موضوع یا موضوع های فرعی

 موضوع اصلی:

در اصل همان موضوع یا بهانه ای است که مراسم به خاطر آن برگزار شده؛ مثل متن مجری گری برای گردهمایی اربعین سالار شهیدان یا سایر مناسبت های ملی مذهبی، جشن فارغ التحصیلی دانشجویان دانشگاه….، همایش علمی، کنفرانس یا نشست تخضصصی درباره یک موضوع خاص و…

موضوع یا موضوع های فرعی:

ممکن است همزمان با برگزاری همایش یا مراسم، موضوع خاص دیگری نیز وجود داشته باشد که بعنوان یک مطلب یا موضوع فرعی قابل طرح و صحبت کردن است. مثلاً اتفاق سیاسی خاص مثل انتخابات، شهادت مرزبانان یا مناسبت تقویمی مثل روز مهندس، روز معلم و…

دانستن مناسبت های تقویمی برای مجری گری چه فایده ای دارد؟

پس یادتان باشد قبل از اجرای هر برنامه حتما یک نگاهی به تقویم مناسبتهای ملی و مذهبی بیندازید. اطلاع داشتن از مناسبتها دست شما را در جهت دهی مطالبتون باز میکنه و البته خیلی ها توقع دارن که مجری، یک مناسبت مهم یا خاص رو یادآوری کنه و تبریک یا تسلیت بگه و اگه کمی هم ذوق و سلیقه و حوصله به خرج بدید و مطالب مناسب و آگاهی دهنده (البته به شرطی که مرتبط با برنامه باشه!) آماده کنید، میتونید برنامه رو بهتر اداره کنید.

مخصوصا در زمانهایی که مثلا سخنران جلسه دیر کرده یا فضای آزاد زیادی به هر دلیلی در جلسه ایجاد شده، شما آمادگی این رو دارید که با مطالب ارزشمند از این فرصت استفاده کنید و ضمن اداره جلسه به نحو احسن، به بیهوده گویی یا… دچار نشید و رسالت یه مجری و اجرای خوب -که به نظر من خودش ابزاری برای تبلیغ ارزشهاست- رو به انجام برسونید.

موضوع های دیگه ای هم می تونم انتخاب کنم

شما بعنوان یک مجری و عنصر فرهنگی می توانید مسائل یا مفاهیم اجتماعی را بعنوان یک موضوع انتخاب کنید. مثلا ایجاد روحیه نشاط و امید به آینده در مردم، آسیب های اجتماعی مثل طلاق، اعتیاد، کودکان کار و …، فضائل اخلاقی مثل صله رحم، مفهوم ایثار و شهادت، محبت و دوستی، جوانان، فضای مجازی و… پس از این به بعد در جامعه با نگاهی دقیق تر به مسائل نگاه کنید.

حتی در فضای مجازی، اخبار، احوال همسایگان و… معمولا شما روی نقاطی دست می گذارید که کمتر دیده میشه. شاید بخاطر همینه که خیلی از مجریان قبل از اجرا خبرنگار بوده اند.

آیا مطالعه زیاد درباره موضوع وقتی بخاطر محدودیت زمان نمی توانم همه مطالب را ارائه کنم لازم است؟

دومین مطلب مطالعه درباره موضوع مورد نظر هست؛ جمع کردن اطلاعات جامع و کامل در مورد موضوعی که قراره دربارش صحبت کنید، حتی اگر مورد استفاده قرار نگیره، به شما در افزایش اعتماد به نفس و تسلط به اجرا کمک میکنه…

پس اگر در ایام خاصی میخواهید اجرا کنید، در مورد اون مناسبت و یا موضوع خاص، مطالعه و جستجو کنید تا اطلاعات کافی بدست بیارید. حواسمون باشه قرار نیست هرچی اطلاعات بدست آوردیم رو به مخاطب منتقل کنیم. قراره تسلط و اعتماد به نفسمون رو بالا ببریم.

متن اجرام رو خودم بنویسم یا از جاهای دیگه بردارم!

سومین مطلب اینکه برای شروع کار اجرا خصوصاً مجریان جوان، تقلید متون و یا استفاده از متن اجرای دیگران بعنوان کمک ایرادی ندارد. ولی یک مجری قبل از اجرا باید بتواند نویسنده خوبی باشد. ترکیب یک متن ادبی، چند بیت شعر و نوشتن مفهوم یا محتوایی از آنچه می خواهید ارائه کنید می تواند به ایجاد یک متن اجرای جدید بینجامد. پس اگر متن دیگران را هم استفاده می کنید، آن را بومی خود کنید و با زبان خود تغییر دهید تا مصنوعی به نظر نرسد.  البته موضوع متون ادبی دارای سجع و آرایه های ادبی را می توان از این دسته استثنا کرد.

من دنبال یه موضوع منحصر به فرد هستم که تا به حال کسی نشنیده باشه

اگر واقعاً دنبال موضوع منحصر به فردی هستید که مشابه آن در هیچ کجا نباشد، به تجربه های شخصی خودتان مراجعه کنید. تجربه‌های شخصی هر فرد در موضوع‌های مختلف، یک منبع بِکر و دست‌نخورده و جدید برای بازگو کردن هستند. بخصوص برای افرادی که ارتباط‌ها و تجربه‌های زیادی دارند.

برای مثال از تجربه‌های خودم براتون میگم:

خود من برای اجرای مراسم یادواره‌های شهدا به روستاهای مختلفی در مناطق دوردست رفتم؛🌍بعضی از این روستاها در میان کوهستانها بود که حتی آنتن موبایل هم در اونجا قطع می‌شد.⛰📶برخی در مناطقی بود که حتی در گرمای تابستان☀️، خنکای درختانش شما رو به لرزه می‌انداخت و ناگزیر بودید نزدیک بخاری بمونید وگرنه واقعا دندوناتون از سرما بهم میخورد☃و خیلی جاهای دیگه….

حضور شهدای گرانقدر  در همه این مناطق و خاطره‌های این برنامه‌ها، باعث میشه در مکالمه‌ها و ارتبا‌ط‌های عمومی و اجراهای مختلف، بتونم مطالبی خاص خودم رو ارائه کنم که هیچ کس دیگه ای نمیتونه❗️

 میدونید چرا⁉️ چون اون خاطره‌ها فقط برای من هستن و کس دیگه‌ای ازشون خبر نداره. پس ارتباط‌هاتون رو گسترش بدید و برای اجرای مراسم به برنامه‌های مختلف برید(حتی اگر حق الزحمه مناسبی نداشته باشن که بهتون بدن). این کار خودش یه سرمایه گذاریه💹

اگر می خواهید درباره بهترین روش انتخاب موضوع سخنرانی اطلاعات بیشتری کسب کنید حتما اینجا کلیک کرده و این مقاله را بخوانید.

متن اجرا؛ از رو بخونم یا حفظش کنم؟

باید گفت غیر از شعر یا متن ادبی معین که حتما باید عین خودش ارائه شود، هیچ محتوای گفتگو یا ارائه مطلبی را نباید حفظ کنید. برای صحبت کردن با مخاطب باید با ارتقای فن بیان، هوش هیجانی و قدرت تمرکز و هوشیاری بصورت بداهه صحبت کنید تا صحبت های شما مصنوعی و بی روح به نظر نرسد. البته سخنرانی مقامات عالی در عرصه های حقوقی را می توان از این دسته مستثنی کرد؛ چراکه هر کلمه آنها بار حقوقی خود را دارد و نباید جابجا شود. ولی شما بعنوان یک مجری نباید اینگونه عمل کنید.

همچنین خواندن متن ادبی یا شعر از روی برگه، تلفن همراه یا … علاوه بر اینکه نشان دهنده عدم تسلط شما بر مطلب هست، موجب قطع ارتباط چشمی شما با مخاطب و محصور کردن حرکات بدنتان خواهد شد که از اثرگذاری بیانتان کاسته و قوت اجرای شما را می گیرد. پس تا می توانید محتوای مورد نیاز خود را به حافظه بسپارید.

اگر نتونستم مطلبم رو حفظ کنم چه کار کنم؟

در صورتی که موفق به حفظ مطالبتون نشدید و یا در آخرین لحظه تصمیم گرفتید شعر یا متنی که تازه به دستتان رسیده را استفاده کنید، تدبیری اتخاذ کنید که اولاً برگه یا تلفن همراهتان را روی میز یا جای دیگری دور از چشم مخاطب قرار دهید؛ دوماً ارتباط چشمی تان را با مخاطب قطع نکنید و با یک نگاه کوتاه به مطلب، باقی نگاهتان را به مخاطب اختصاص دهید. اگر هوشمندانه عمل کنید می توانید با حرکات بدن و… بصورت زیرکانه مطالب را ببینید و حتی مخاطب متوجه اینکه شما از روی مطلب مشغول خواندن هستید نشود.

نتیجه گیری:

در اولین گام موضوع خودتان را در حوزه های اصلی یا فرعی انتخاب کنید و درباره اون شروع به جستجو و مطالعه نمایید. پس از بدست آوردن مطالب کافی و مبسوط شروع به نوشتن متن برای آغاز و پایان برنامه یا میان برنامه های خودتون کنید؛ مطالب کسب شده طی مطالعه به شما کمک می کنه تا مسلط تر به موضوع صحبت کنید ولی یادتان باشد که نیازی نیست همه مطالب کسب شده را ارائه کنید. تجربیات و خاطرات شما منبع منحصر به فرد انتخاب موضوع و محتوا برای شما محسوب می شود که نباید از آن غافل شوید.

برای تهیه متن اجرا دست به قلم شوید و از نوشتن نترسید. برای ارائه مطالبی مثل متن ادبی یا شعر، حتما آن را حفظ کنید و اگر نتوانسید، در حین روخوانی بسیار حساب شده ارتباط چشمی و زبان بدنتان را با محتوای مطلب همراستا کنید تا قوت و انرژی اجرای شما کم نشود.