سیدمحمد حسینی از کودکی با مولانا و مثنوی معنوی آشنا شد. از دوران ابتدایی در هیئت پدر، هر هفته بین دعای توسل، حکایت های مثنوی را که مرتبط با معنای دعا بود می خواند. در دوران جوانی ذوق شاعری اش شکوفا و پایش به انجمن های شعر و ادبیات باز شد. چون شعر را زیبا می خواند، برخی از دوستان شاعرش از او می خواستند که اشعار ایشان را نیز بخواند.

وقتی برای سربازی به وزارت دفاع رفت، بعد از مدتی به واسطه انجام کارهای فرهنگی، خود را روی صحنه یافت. چون اهل شعر و ادبیات بود و پشتوانه  و کوله باری غنی و قوی در این حوزه داشت، با استعانت از سعی و تلاش و تجربه در این مسیر رشد کرد. او امروز برنامه های مختلف صحنه ای را در سطح کشور اجرا می کند. برنامه های مختلف ملی، مذهبی در استان ها و شهرهای مختلف ایران عزیز؛

سید محمدحسینی عاشق مولانا، عالیجناب سعدی و کیمیای سعادت امام محمدغزالی است. او شعر و واژه را مقدس می داند و معتقد است نباید آن را به چشم ابزار کار نگاه کرد. می گوید: واژه و شعر باید جزوی از وجود آدمی شود و در بزنگاه های صحنه یا زندگی از درون آدم بجوشد و جاری شود.

ماجرای مجری شدن ابراهیم فتحی
ماجرای مجری شدن بانو احسانی
ماجرای مجری شدن علیرضا احمدی